Algemeen

Waarom je kind gaat klieren als jij niet lekker in je vel zit

Iedereen heeft wel eens zo’n dag. Je wilt dan met rust gelaten worden. Even geen verantwoordelijkheden en gedoe. Een off day! Het zou zo fijn zijn als je kinderen je vandaag lekker met rust laten. Maar wat gaan ze doen? Klieren en zeuren. Waarom in hemelsnaam!?

Kinderen zijn afhankelijk van hun ouders. Ze letten dus (onbewust) heel goed op hoe het met mama en papa gaat. Als het niet goed met je gaat, voelen veel kinderen dat aan. Onbewust dus. Ze voelen dat je er niet helemaal voor ze kan zijn.

Spiegel
Maar ja, als moeder voel je je nu eenmaal niet altijd vrolijk, opgeruimd en beschikbaar. Soms zit je iets dwars, of zit je in de knoop met een lastige eigenschap van jezelf. Op zo’n moment springt je kind in. Kinderen zijn namelijk meesters in het voorhouden van een spiegel. Ze geven je als het ware aanwijzingen over wat je als ouder nodig hebt om te leren. Als het je lukt om zo naar ‘lastig’ gedrag van je kind te kijken, wordt dat gedrag een stuk minder lastig. Zie het als een speurtocht, een ontdekkingstocht in jezelf.

Aanwezig
Nog even terug naar de vraag: waarom doen kinderen dat nu eigenlijk? Kinderen willen graag een beschikbare ouder. Dan bedoel ik niet alleen een ouder die tijd maakt voor een kopje thee, maar eentje die écht aanwezig is met hoofd en hart. Als je zelf nog veel zorgen met je meedraagt, voelen kinderen dat dus aan. Daar hoef je je niet schuldig over te voelen. Zo werkt het nu eenmaal in het leven. Wat je wel kunt doen is verantwoordelijkheid nemen voor je zorgen. Je helpt je kind door je verdriet, boosheid en frustraties op te ruimen, bijvoorbeeld door erover te praten met een volwassene (vriendin of coach/therapeut).

De grote verrassing
En weet je wat nu echt de grootste verrassing van dit verhaal is? Als je ontdekt wat je kind je vertelt met zijn of haar gedrag, én je lost het in jezelf op, dan voelt je kind zich weer vrij. Je kind hoeft je niet meer te spiegelen. Soms zelfs verdwijnt het ‘lastige’ gedrag als sneeuw voor de zon. De taak van het kind zit erop, want jij hebt geleerd wat je ‘moest’ leren. Bijzonder he?!

Loopt er iets niet lekker in je leven of lig je (onnodig) met je kind(eren) in de clinche? Het kan helpen om op onderzoek te gaan in jezelf? Als je jezelf helpt, help je ook je kind. Neem gerust contact op voor een vrijblijvende kennismaking via 06-51708236 of info@mamaluz.nl.

Eén reactie

  • Sandra

    Hey Annaluz,
    Dit is zo’n mooi voorbeeld van een enorme confrontatie. Ik was laatst erg boos op de kids, omdat ze voor de zoveelste keer niet luisterden… Later vertelde Nina dat ik haar toch nog steeds wel heel lief vind, ookal ben ik boos en hebben we samen lelijk gedaan. Dat is dan zo’n positief puntje, samen met een losse uitspraak die zij vaak doet: “Mama, ik vind je lief”. Smeltmomentje!! Helaas zie ik ook zat ‘negatieve’ puntjes en hoe ik daarmee om kan gaan werd me door jouw blog nog meer duidelijk! Ik weet in ieder geval dat ik ook positieve kwaliteiten overbreng. Dank je wel daarvoor ??

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *